ΕΠΑΙΝΟΣ ή ΤΙΜΩΡΙΑ;

Επαινος ή Τιμωρία;

Οταν τα οφέλη από τη Δημόσια Υγεία θεωρούνται ευπρόσδεκτα και πανθομολογούμενα, η ελευθερία του καταναλωτή να βλάψει τα δικαιώματα του πιθανόν να έχει αχανή όρια.
Το κράτος Λεβιάθαν, θεόστραβο πλέον σαν τον Κύκλωπα, ξεγελιέται εύκολα από τον πανούργο Οδυσσέα, και τό έρμο κοπάδι χάνεται.
Το σύγχρονο κράτος ψάχνει στα τυφλά τις ράχες των προβάτων,ενώ οι κίνδυνοι της δημόσιας υγείας βρίσκονται καλά κρυμμένοι και γαντζωμένοι ανάποδα στις κοιλιές τους. Το κακό έχει τελεστεί και αυτός μένει με τη τιμωρία στο χέρι!
Νά τώρα μία συνταγή με το σκύλο χορτάτο και τη πίτα ολόκληρη.
Αντί το κράτος να ασχολιέται εκ των υστέρων με τη νεκροψία του εγκλήματος, και να τρέχει να τιμωρεί την "ψυχή" που δεν έχει, με απίθανο γραφειοκρατικό κόστος,
άς κάνει ετούτο άν μπορεί,
να κάνει έρευνα και να επιβραβεύει όσους έχουν καλή ποιότητα,(σε συνάρτηση με τό κόστος βέβαια).
βλ. Θ.Πελαγίδη, ευμάρεια και δημόσια υγεία