BIBΛIΟ, "δεν έγινε αποχουντοποιηση",δικαστική ....

"Ο Αρειος Πάγος, ο θεσμός και τα πρόσωπα" του επ.εισαγγ. Π. Δημόπουλου.
Με πρώτη ανάγνωση της ιστορίας μοιάζει σωστός ο "αφορισμός" της μεταπολίτευσης.
Αραγε, αν γινόταν αποχουντοποίηση μπορούσε να αναβιώσει ένα καθεστώς όμοιο με αυτό πρό του '67;
Αν γινόταν αποχουντοποίηση μπορούσε να επανέλθει ο θεσμός της Βασιλευομένης Δημοκρατίας;
Αν γινόταν αποχουντοποίηση μπορούσε να κυριαρχήσει ένα λαϊκό μονοκομματικό καθεστώς; κτλ.
Η συνέχεια του κράτους υπερίσχυσε σε όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα.
*Ωστόσο, η γενηά που ανδρώθηκε τη δεκαετία του '60 πολέμησε μετά μανίας τη γενηά του '30, "σκότωσε τ'άλογα όταν γέρασαν" με το πρόσχημα του παρωχημένου. Δεν έμαθε ποτέ τί σημαίνει εμπειρία, λάβαρο της ο αποκλεισμός.
Στελέχη αγωνιστικά και δοσίλογοι υπήρξαν και από τις δύο πλευρές.Ποτέ δεν δικαιολογείται ο αποκλεισμός γενεών, εκτός άν βολεύει η εκδοχή μίας και μοναδικής αλήθειας, το πραγματικό όχημα να μην διελευκανθεί η πραγματικότητα.
Δυστυχώς το κράτος λειτουργεί ώς εκτελεστική εξουσία, πρίν και μετά τη χούντα η οποία ανέδειξε την κορυφή της πυραμίδος. Το κράτος δεν αντιλαμβάνεται το πνεύμα του Συντάγματος περί Διάκρισης των εξουσιών.
Προσπαθούν οι πολιτικοί και επαίρονται ότι ελέγχουν, αλλά υποδουλώνονται σε αυτό.
Προτιμώ ένα βιβλίο από Δικαστικό, να κρίνει την Χούντα, ταυτόχρονα να μας εξηγεί πως λειτουργεί το κράτος χωρίς Βουλή και Δικαιοσύνη. Τότε καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αποχουντοποίηση, για τις επόμενες γενεές.

Πράγματι η αποχουντοποίηση που δεν έγινε, άν διαβάζεται σωστά η ιστορία της, είναι διαχρονική, ίσχυε όποτε η εκτελεστική εξουσία κατελαμβάνει τον ζωτικό χώρο τών άλλων εξουσιών, υποβαθμίζει το Σύνταγμα, καταργεί ή δεν αναβαθμίζει τήν Βουλή και δεν σέβεται την ελεύθερη βούληση του πολίτη.

Μετααρθρογραφία
H Bία της ΤΒ και το σύνδρομο της προστασίας,
ή όταν η βούληση διαμορφώνεται μαζικά.