ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ και η ΕΚΤΡΟΠΗ της στό αντίθετο.

Με αφορμή το θέμα του Τ. Μίχα, "Η Χίμαιρα της "οικολογικής συνείδησης"

2-Ανάπτυξη με ή χωρίς οικολογία
Aν και το άρθρο κ. Μίχα δεν αφορά την οικολογία αλλά μάλλον την παλαιοντολογία. Παραδόξως, διότι πολλά άρθρα σας αντιμετωπίζουν με θάρος τη πραγματικότητα και ενάντια στο ρεύμα της μόδας.
Η οικολογική συνείδηση μετατρέπεται με τη κατάλληλη χειραγώγηση στο αντίθετο της, σάν το μπούμεραγκ που δεν μπορεί ν’αγγίξει το θήραμα και λαβώνει τον κυνηγό. Η οικολογική συνείδηση κατήντησε θεραπαινίδα άλλων επιστημονικών και πολιτικών σκοπιμοτήτων.
*Οταν λέμε Ανάπτυξη, φυσικά δεν εννοούμε την δαρβινική θεωρία της εξέλιξης της χλωρίδας και πανίδας, αλλά την μετατροπή του φυσικού περιβάλλοντος σε ανθρώπινο, σε Δομημένο περιβάλλον.
Στή Δαρβινική θεωρία της εξέλιξης των ειδών της φύσης επικρατεί ο νόμος του ισχυρού, “το μεγάλο ψάρι τρώει τό μικρό”.
Στό ανθρώπινο περιβάλλον δεν ισχύει αυτός ο κανόνας, ισχύει το αντίθετο.Διότι ο άνθρωπος δεν επιβιώνει με τη λογικό και τον ορθολογισμό αλλά με το ά-λογο.Η νέα γενιά και η πρώτη, δημιουργίας ρομπότ νοημοσύνης, βασίζονται στον εξοπλισμό τους με απρόβλεπτες, μή “λογικές” αντιδράσεις. Προφανώς τα ρομπότ θα έχουν τη μορφή και ιδιότητες Κενταύρου, συνδυασμός λογικής καί ά-λογου.
Βέβαια υπάρχουν άνθρωποι καρχαρίες που μολύνουν ακούσια το περιβάλλον της μαρίδας.
Η ιστορία του ανθρώπου και του πολιτισμού πορεύεται εντελώς παράλογα και τραγικά, στη τροχιά της επιβίωσης του αδύναμου εις βάρος του ισχυρού.
Πώς γίνεται αυτό; η ανάπτυξη του ισχυρού τον απομακρύνει από τις αλήθειες και αυτοκαταστρέφεται. Ο αδύναμος καταφεύγει στα συναισθήματα και την πανουργία, ιδιότητες καταλληλότερες και οφελιμότερες για την επιβίωση του ανθρωπίνου είδους.
Comment by gb — 28 December, 2006 @ 3:08 pm

4-Οι σχολιαστές, επιχειρούν να εμφανίσουν μία εκδοχή “οικολογικής” συνείδησης ώς αντικαπιταλιστική. Αυτό συμβαίνει διότι νομίζουν ότι η ελλάδα βρίσκεται στη βιομηχανική εποχή του 19ου αιώνα.
Ουδέν αναληθέστερο, όσοι θέλουν καλύτερο περιβάλλον επιβεβαιώνουν πώς το σμόγκ στο Λονδίνο εξολοθρεύτηκε, πώς τα περιβαλλοντικά μέτρα αναθέρμαναν με επενδύσεις την οικονομία, κτλ. Αντιθέτως εκεί όπου συναντάμε ανώριμο, υποανάπτυκτο, άνισο, καπιταλισμό εκεί συναντάμε αφθονία μόλυνσης.
Η επόμενη οικολογική κοινωνία και η συνείδηση της προέρχεται από τη μετάβαση της βιομηχανικής στην ηλεκτρονική εποχή και μάλλον είναι μακράν της 2ης Διεθνούς και της β’ βιομηχανικής επανάστασης του 19ου αιώνα.
Εδώ έχουμε τό φαινόμενο της αντανάκλασης στην έρημο, επειδή πουθενά δε φαίνεται η Όαση της Ανάπτυξης την ονειρεύοντε, την “βλέπουνε” και όταν προκύπτει η ψευδαίσθηση, την ονομάζουνε “προστασία του περιβάλλοντος”, χίμαιρα “οικολογικής συνείδησης”, αντικαπιταλισμό, κ.ο.κ.
Αν μιλήσουμε γιά ανάπτυξη με καπιταλιστικούς κανόνες διαπιστώνουμε ότι αυτοί δεν υφίστανται αλλά είναι ευχολόγια,
με συνέπεια να την πληρώνει η “συνείδηση” και η “οικολογία”.
Comment by gb — 28 December, 2006 @ 5:42 pm

9-Μια παρατηρηση:Η Δαρβινικη θεωρια της εξελιξης δεν βασιζεται στην αρχη οτι “επικρατει ο νομος του ισχυρου” οπως λανθασμενα παρατηρει ο αβ(gb).Αντιθετα βασιζεται στην αρχη της φυσικης επιλογης συμφωνα με την οποια διατηρουνται τα χαρακτηριστικα εκεινα τα οποια επιτρεπουν την επιτυχη προσαρμογη στο περιβαλλον και την μεγιστοποιηση της μεταφορας γεννετικου υλικου.Αρα η λεξη κλειδι δεν εινα騔ισχυς” αλλα “προσαρμοστικοτητα”
Comment by Takis Michas — 30 December, 2006 @ 11:02 am

10-…Σωστά. Αν επρόκειτο απλά για ισχύ, ακόμα θα κυριαρχούσαν οι δεινόσαυροι…
Comment by Γρηγόρης Μαλούκος - gm2263 — 30 December, 2006 @ 12:10 pm

11-μία υποσημείωση στη παρατήρηση Μίχα, μάλλον εννοεί την “ισχύ τής προσαρμοστικότητας” της Δαρβινικής θεωρίας, δλδ την
“επιτυχη προσαρμογη στο περιβαλλον και την μεγιστοποιηση της μεταφορας γεννετικου υλικου”,όπως λέτε.
Εγώ μιλώ για την προσαρμογή της ισχύος του περιβάλοντος στο
ά-λογο,απροσάρμοστο,ατίθασο,απρόβλεπτα γνωστικό γονίδιο
(ή γενετικό υλικό), είτε, πώς το νέο “απροσάρμοστο” γονίδιο μεταβάλει τον περίγυρο του περιβάλοντος του.
Σωστά Γρηγόρη, δεν πρόκειται απλά γιά ισχύ, γι’ αυτό δεν κυριαρχούν πλέον οι δεινόσαυροι, πρόκειται για τη γνώση τής συνείδησης να προσαρμόζει το περιβάλον.
Δεν πρόκειται απλά για το αίνιγμα άν “η κότα κάνει το αυγό ή τό αυγό τη κότα”, αλλά για το αίνιγμα άν “ο η γενηά κάνει τον άνδρα ή ο άνδρας τη γενηά”.
Comment by gb — 30 December, 2006 @ 6:31 pm

12-Eνα παράδειγμα, περί Δαρβινισμού,
έλεγε ο Παλαμάς για τον Σολωμό,
“Πρώτα υποτάσεται στη γλώσσα του λαού
για να την υποτάξει και αυτός με τη σειρά του”.
Ο Σολωμός εγνώριζε καλύτερα ιταλικά παρά ελληνικά,
ωστόσο επηρέασε την ελληνική γλώσσα και την ποίηση της ασυγκρίτως δυσανάλογα με την ικανότητα του στην ελληνική γλώσσα.
Πιθανοτατα ώς μαθητής δεν θα εδικαιούτο να κρατά την ελληνική σημαία.
(αφιέρωμα Νέων, 30-31/12.)
Νομίζω ότι ο Δαρβινισμός ταιριάζει στην πορεία της Ευκλείδιας γεωμετρίας.
Comment by gb — 30 December, 2006 @ 8:02 pm